Omdat ik allergisch ben voor o.a. noten maak ik regelmatig mijn eigen müsli: een pak havervlokken mengen met een pakje gemengde zaden van de natuurwinkel, beetje honing, boter en flink veel kaneel erbij en dan ongeveer 45 minuten in de over op 160 graden. Kind kan de was doen en het is erg lekker.
Maar onlangs zag ik bij Appie Goeie Grutten met bosbessen, ik ben gek op bosbessen, dus ik nam een pak mee en de grutten waren lekker en lekker makkelijk, zo’n pak. Huà vond ze ook lekker, dus de volgende keer zaten er twee pakken grutten in de boodschappentas.
Waarom blok ik hier nu over? Nou, Hua schoof mij net even een FD (Financieel Dagblad) onder ogen met daarin een artikeltje over Mariët Manassen, de mede-eigenaar van Goeie Grutten, die de voordelen van ‘going local’ netjes op een rijtje zet. Het is net alsof je een Engels krantje leest, want aan de andere kant van de grote vijver is LOCAL al een tijdje het toverwoord.
Het begint hier nu al aardig op te komen, laatst waren we op een feestje en daar gingen, behalve onze Twentse wijn, ook andere Nederlandse wijn en een Doetinchems smulpakket in andere handen over.
Natuurlijk blijf ik ook gewoon mijn eigen müsli maken, dan kan ik lekker variëren.
